تجربه انتشارات امیرکبیر، خصوصی‌سازی و خطایی نابخشودنی حول محور موزه سینما
تاریخ انتشار: ۱۱ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۲۹۲۵۶
مهسا بهادری: پیش از عید جنجال بر سر موزه سینما بسیار بود نام آن در لیست مولد سازی نوشته شده بود البته فقط هزار متر از ۲۰ هزار متر، بعدها که بهروز غریب‌پور در گفت‌وگو با روزنامه «هم‌میهن» این موضوع را خطایی نابخشودنی دانست، موزه سینما این ماجرا را تکذیب کرد و در بیانیه‌ای نوشت خود موزه سینما متعلق به سازمان سینمایی است و قرار نیست تغییر و تحولاتی در آن ایجاد شود و فقط نام باغ فردوس در آن فهرست آمده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
موزه سینما تاریخی پرقدمت دارد، همین امروز که هم برای موزه هم دیدن فیلم و گاهی برای خوردن یک فنجان قهوه به آن‌جا سر می‌زنیم، جایی جذاب است، جایی جذاب با ابعاد تاریخی و هنری که کمی بر سر نحوه مدیریت آن نقد و پرسش وارد است.
برای بررسی نحوه مدیریت فعلی موزه سینما و اینکه اگر یک مکان فرهنگی در دست نهاد خصوصی قرار بگیرد چه نتایج مثبت و منفی‌ای برای آن‌جا خواهد داشت؛ در واقع درباره تمام آن جنجال‌هایی که پیش از عید بر سر موزه سینما ایجاد شده بود، به گفت‌وگو با حسن هدایت، تهیه‌کننده و کارگردان سینمای ایران پرداختیم که در ادامه می‌خوانید.
اگر مکان فرهنگی خصوصی‌سازی شود، چه تبعاتی دارد؟
درباره این ماجرا مولدسازی بحث‌های زیادی وجود دارد، هنوز روشن نیست که با این طرح می‌خواهند چه کاری انجام دهند. اگر هدفشان همان خصوصی‌سازی باشد که چندسال پیش شروع شد، طبیعتا به یک فاجعه منتهی می‌شود، مگر اینکه بخواهند به یک شکل دیگر به آن بپردازند. به طور کلی باید این مسئله مدنظر قرار بگیرد که مسائل فرهنگی، با مسائل تولیدی، تجاری و مواردی از این دست که مستقیم به اقتصاد ارتباط دارد، بسیار متفاوت است. همه جای دنیا، در کمترین حالت ممکن این اتفاق در آن رخ می‌دهد.
در همه جای دنیا دولت‌ها می‌دانند که بخش خصوصی در حوزه فرهنگ و هنر سودی را احساس نمی‌کند به همین دلیل در تمام جوامع، بخش فرهنگ در کمترین حالت ممکن به بخش خصوصی واگذار می‌شود و فرهنگ و هنر حوزه‌ای است که دولت بیشترین دخالت و تصرف را در آن دارد. جریان فرهنگی در درازمدت بازدهی دارد؛ اما در کشورهای جهان سوم مثل ما، به منافع کوتاه مدت فکر می‌کنند. وقتی شما یک مکان یا جریان فرهنگی را به بخش خصوصی یا نیمه خصوصی واگذار می‌کنید، یعنی درواقع فقط می‌خواهند از این جریان پول در بیاورند و به هدف اصلی آن مرکز و جریان فرهنگی توجهی نمی‌شود و پنج سال بعد تبعات آن ماجرا مشخص می‌شود که چه نتایج فرهنگی منفی به وجودآمده است و متاسفانه نمونه قبلی هم دارد.
نمونه‌ای در ذهنتان وجود دارد؟
یک نمونه که در کتاب می‌توانیم به آن اشاره کنیم، گرفتن انتشارات امیرکبیر در ابتدای انقلاب است، کاری به دلیل مصادره آن ندارم؛ ولی این مصادره باعث شد که یک سازمان بزرگ تبدیل به یک سازمان متروکه شود، در حالی که اگر دست صاحبش می‌ماند، توسعه پیدا می‌کرد؛ اما دست سازمانی افتاد که هیچ چیز از فرهنگ نمی‌دانست. یا مثلا سینماها، تا مدت‌ها دست نهادهایی بود که هیچ چیز از آن نمی‌دانستند، آن را تبدیل به انباری کردند و سینماهای جدید با هزینه‌های هنگفت را ساختند؛ درصورتی که اگر برای حفظ آن تلاش می‌کردند نه تنها این هزینه‌ها صرفه‌جویی می‌شد، بلکه می‌توانستند بافت نوستالژیک آن را هم در دست خود نگه دارند؛ اما به‌خاطر بی‌توجهی و شتابزدگی در واگذاری امور این اتفاق رخ نداد.
واگذاری یک بخش هنری به بخش خصوصی کارآمد است؟ تاثیری در بهبود عملکرد آن مکان ارائه می‌دهد؟
مسئله اینجاست که مکان فرهنگی حتی اگر بخواهد به بخش خصوصی واگذار شود، واقعا باید به حال آن مسئولین تاسف خورد به این خاطر که جایی مثل موزه سینما نه تنها بخشی از تاریخ و میراث کشور است، بلکه بخشی از فرهنگ و هنر ماهم هست. کسی نمی‌آید چوب حراج بر میراث فرهنگی خود بزند و آن را هم به دست عواملی بدهد که آن را تخریب می‌کنند و از بین می‌برند. این اتفاق مثل این است که بگویند می‌خواهند کاخ گلستان و سعدآباد را بفروشند چون پول زیادی از آن در می‌آید. یک مملکت هرچقدر هم نیاز داشته باشد، بازهم نباید از میراث فرهنگی مایه گذاشت.
نکته این است که چه افرادی این مکان‌ها را خریداری می‌کنند؟ قطعا من وشما چنین کاری را انجام نمی‌دهیم، کسی این کار را انجام می‌دهد که پولدارد. چه کسی پول دارد؟ تاجر. تاجر هم به جز موارد استثنا به فکر سود است، نه به فکر ارتقای فرهنگ و تاریخ.
در همین حوزه سینماهم چون به آن بودجه کافی نمی‌دهند، محوطه اطرافش تبدیل به اغذیه فروشی شده، یعنی آن مکان هنوز هم پولش را از فرهنگ و هنر در نمی‌آورد.
بزرگ‌ترین مشکل مکان‌های فرهنگی چیست؟
یکی از مشکلاتی که در زمینه اداره مکان‌های فرهنگی مثل سینماها و موزه‌ها و دیگر مکان‌ها وجود دارد این است که نیت خیر در کار وجود دارد اما، گاهی اوقات مدیران آن را تبدیل به شر می‌کنند. مهم‌تر از قانون اجرای قانون است اگر یک قانون ناقص درست اجرا شود، به مراتب تاثیرگذاری و اثربخشی بیشتری نسبت به قانون کاملی دارد که نیمه کاره اجرا می‌شود.
۵۷۲۴۵
کد خبر 1737708منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: موزه سینما سازمان سینمایی هنرمندان بخش خصوصی فرهنگ و هنر موزه سینما خصوصی سازی مکان ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۲۹۲۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حسابرسی داده‌محور و توسعه حسابرسی رایانه‌ای در اولویت است
به گزارش قدس آنلاین، «محمد جلیلی» در گردهمایی اساتید و مربیان حرفه حسابرسی به مناسبت فرا رسیدن «روز معلم» با اشاره به «مکتب شهید مطهری» اظهار داشت: هر جا از معیارهای واقعی انقلاب، از جمله اندیشه ها و منطق مطهر فاصله گرفتیم ضربه خوردیم؛ برای مثال در زمینه مفهوم عدالت، شهید مطهری نگاهی عمیق، فراگیر و نو ارائه داده است که هنوز هم کاربردی است و باید قدر و قیمت آن شناسانده شود.
وی با تاکید بر اینکه آموزش‌های آینده سازمان با برنامه ها هماهنگ می‌شود، توضیح داد: از آنجایی که حسابرسی داده محور، به یک مبنای قدرتمند از جمله فناوری حقوقی نیاز دارد، برای توسعه این بُعد از دانش حسابرسی، باید قوانین را واکاوی و شناسایی کنیم.
رئیس هیات عامل سازمان حسابرسی با بیان اینکه عبور از نگاه سنتی در حسابرسی یک ضرورت است، ادامه داد: ظرفیت های سازمان در زمینه آموزش، منحصر به فرد است، اما بنا داریم از ظرفیت همه نخبگان استفاده کنیم؛ مشارکت با کسانی که در حوزه حسابرسی تجربه دارند را بالا ببریم و درهای سازمان را به روی کسانی که قصد برنامه های «تحول خواهانه» دارند، باز کنیم.
برونگرایی در سازمان حسابرسی از محوری ترین برنامه های ما است
مدیرعامل سازمان حسابرسی با تاکید بر «استراتژی برونگرایی» بیان‌داشت: در برنامه های تحولی به تجربه کشورهای صاحب سبک و نوآور نیز نیاز داریم و تلاش می کنیم که برای تغییر و توسعه این حرفه، از این ظرفیت بیرونی استفاده کنیم؛ بنابراین نگاه به بیرون و استفاده از ظرفیت های بی شمار و تجربه های جهانی یکی از سیاست های سازمان در برنامه های آینده است.
وی در ادامه گفت: در آموزش های تعریف شده، مهارت های درک محیطی همکاران توسعه خواهد یافت، زیرا بر این باوریم که برای تحول در این حرفه، می بایست مهارت های چند بعدی و کلان محور، برای پرورش یک مدیر توانمند، آموزش داده شود.
مدیرعامل سازمان حسابرسی همچنین به نقش تعیین کننده آموزش اشاره کرد و یادآور شد: آموزش یک سرمایه گذاری زود بازده است، بنابراین باید در گام نخست، نیازهای آموزش را به خوبی شناسایی کنیم و با تحول ابزارهای آموزشی و نگاه به آینده، به مسائل و چالش های حرفه حسابرسی پاسخ دهیم.
در پایان این برنامه، از ۵۵ نفر از اساتید سازمان حسابرسی تقدیر شد.
منبع: خبرگزاری ایرنا
سکوهای ورزشگاه آزادی با هواداران پرسپولیس قرمز شد +فیلم